Skiffs

De Jaap Peters I, de Wim en Altie Waal(1984), de Jan Fortuin(1983), de Piet Schierbeek (1986) en de Hein Diebels (1990) zijn wedstrijdskiffs van Stampli, toe de beste bouwer van kleine boten. De boten zijn aangeschaft voor de succesvolle jeugdgroep die in de jaren begin 70 van de 20e eeuw bij Rijnland rondliep en gecoached werd door o.s. Jan Dubbeldam, Miep Dubbeldam, Hans van Willligenburg en Hein Diebels. Veel van die skiffs lagen bij gebrek aan goede jeugdroeiers daarna jaren te verstoffen op de stelling, totdat begin 90er jaren veteranenroeiers interesse kregen in het skiffen en op wedstrijden wilden uitkomen. Het vroeg nogal wat soebatten om deze topboten voor de veteranen beschikbaar te krijgen., Nu roeien de veteranen het meest in eigen boten en zijn de Stamplis op de gerestaureerde Wim Waal na, uit de vaart genomen.

Jaap Peters I
De Jaap Peters I werd gedoopt door zijn naamgever. Jaap Peters (1931-2019) was één van de oprichters van de vereniging. Jaap Peters was van 1965 – 1969 penningmeester, van 1969 tot 1971 vicevoorzitter en van 1971 – 1975 voorzitter van de vereniging. Hij was erelid. Hij was later voorzitter van de Stichting Aangepast Roeien Rijnland. In 2008 werd de Jaap Peters II gedoopt.

Van der Laan
De Van der Laan werd gedoopt door Jannes Nijhof. Jannes Nijhof was lang lid van de vereniging. Hij was jeugdinstructeur en ook zeer actief bij het onderhoud van materieel en terrein. De boot is genoemd naar W.J. van der Laan, de eerste (parttime) bootsman van de vereniging.

Ingrid Dusseldorp
De Ingrid Dusseldorp werd gedoopt door Fokkelien Hazelbag. Zij roeide zich als jeugdlid van de vereniging in de prijzen. De boot is genoemd naar Ingrid Munneke-Dusseldorp. Zij boekte haar eerste succes in 1972 door in Kopenhagen bij de Europese kampioenschappen een gouden medaille te winnen op het onderdeel skiff. Bij de Nederlandse kampioenschappen in 1974 roeide zij als lid van de GSR Aegir succesvol in maar liefs vier nummers: de skiff, de ongestuurde dubbel twee, de vier met en de acht waarvan drie met goud werden bekroond. Twee jaar later maakte ze op dertigjarige leeftijd haar Olympisch debuut bij de Olympische Spelen van 1976 in Montreal. Daar behaalde ze een vijfde plaats. Na deze prestatie zette ze 17 een punt achter haar topsportcarrière. Ze werd benoemd tot Commissaris Toproeien bij de KNRB en zette zich vanuit deze functie in voor het toproeien binnen Nederland.

Tweeën en vieren

Boschgeest
De Boschgeest (2x) werd gedoopt door mw. Ir. N.C. De Ruiter, toenmalig wethouder sport in Voorschoten. De boot werd in 1984 verkocht aan de RV Alphen in Alphen aan de Rijn. Boschgeest is een wijk in Voorschoten. De wijk wordt aan de noordkant begrensd door de Bloemwijk, aan de oostkant door de Veurseweg en aan de westkant door de spoorlijn Leiden – Den Haag. Boschgeest heeft de oudste sporen van bewoning in Voorschoten. Bodemvondsten tonen aan dat reeds 2000 jaar v.C. hier een nederzetting bestond van veehoudende vissers en jagers. De huidige wijk werd aangelegd in de jaren vijftig, zestig en zeventig van de twintigste eeuw.

Haaswijk
De Haaswijk (2-) werd gedoopt door Hans van Willigenburg, wedstrijdcommissaris van 1977 tot 1979 en commissaris materiaal van 1991 tot 1996. Hij werd in 2011 lid van verdienste. Haaswijk is de naam van een monumentale boerderij in Oegstgeest en van een wijk aldaar die in jaren tachtig van de twintigste eeuw werd gebouwd. De naoorlogse wijken van Oegstgeest zijn bijna allemaal gebouwd op veenweiden. Veenweiden vormden het typische Hollandse landschap met zijn dijken, sloten, vaarten, windmolens, koeien en weidevogels. Veel sloten en stroompjes van dit oude veenweidegebied zijn in stand gehouden. De boerderij Haaswijk is een rijks monument

Jeugdboten

Inktvis
De Inktvis (J4x) werd gedoopt door Albertjan Sijthoff. Het is niet bekend wanneer de boot uit de vaart werd genomen. De Inktvis past in het rijtje vissennamen die eerdere jeugdboten kregen. De inktvissen vormen een klasse dieren behorend tot de weekdieren (Mollusca). De wetenschappelijke naam, Cephalopoda, is afgeleid van het Grieks en betekent letterlijk koppotigen. Deze naam is zo gekozen omdat de op armen gelijkende tentakels zich in een kring rond de mond van het dier bevinden. Inktvissen danken hun naam aan het feit dat ze in staat zijn inkt te spuiten om zo een tegenstander het zicht te ontnemen. Inktvissen komen alleen in zout water voor en leven in alle wereldzeeën. Ze zijn in staat om van kleur te veranderen. De meeste inktvissen groeien snel en hebben een kort leven, meestal leven ze maar een tot twee jaar met als uitzondering verschillende diepzee- en poolsoorten en de nautilussen, die veel ouder kunnen worden. Ze bewegen zich voort door water in hun mantel te pompen en dat ze er door een sifon krachtig weer uit te persen. Alle inktvissen zijn carnivoren. Het voedsel bestaat voornamelijk uit vis, krabben, kreeften en weekdieren die ze met de zuignappen op hun grijparmen vangen.